Roel en ik zijn erg tevreden met de plek waar we wonen. Een fijn huis in een fijne buurt met genoeg ruimte voor een gezin met 3 kinderen en een hond. Toen we het huis 13 jaar geleden kochten, zijn we echter gevallen voor de groene ligging en de tuin.
Ondanks het feit dat we op verschillende plekken in de tuin al diverse zitjes en hoekjes gecreëerd hebben, heeft het bijna 13 jaar geduurd voordat we op het idee kwamen om helemaal achter in de tuin op ruime afstand van het huis een plekje in te richten voor 2 personen met zicht op alleen maar bomen, struiken, het geluid van de vogels, ’s avonds het geluid van de kikkers en heel soms een laagvliegende vleermuis als de schemering valt. Vanaf het eerste moment dat we er met z’n tweeën zaten, viel het grote contrast met de drukte in huis op en besloten we unaniem en zonder al te veel overleg dat dit een kids-vrije zone moest worden. We besloten er ook maar meteen bij dat apparaten niet toegestaan zijn (wifi is er sowieso niet achter in de tuin) en er kwam nog een veto (die we vice versa uitspraken naar elkaar) op bepaalde gespreksonderwerpen.
Het bleek één van de beste beslissingen die we in ons samenzijn van bijna 20 jaar hadden genomen. Gespreksstof over Anna was er vooral in de beginjaren in overvloede. Verschil in behoefte om te praten was er ook in overvloede, waarbij de clichés tussen man en vrouw duidelijk zichtbaar werden. Deze verschillen werden meestal geaccepteerd, soms leverde het ook stevige discussies op naast de pittige onderwerpen over Anna die toch al vaak de revue passeerden. Het voelde dan ook voor zowel Roel als mij als een verademing om achterin de tuin een plek te hebben, waarin de regels duidelijk waren zonder deze te hoeven benadrukken. Het mag duidelijk zijn dat de veto van Roel naar mij het gespreksonderwerp pleegzorg in brede zin en Anna in specifieke zin betrof.
Regels zijn regels; op de kids-vrije plek worden ze zonder mokken opgevolgd. Het is een plek geworden die door de kids gerespecteerd wordt, hetgeen makkelijker is nu ze allemaal een jaartje ouder worden. Er zijn al verschillende vakantieplannen gesmeed, creatieve ideeën bedacht en er is vooral aandacht voor elkaar en de rol als partner die zo belangrijk is, maar vaak enigszins ondersneeuwt door de drukte in het (pleeg)gezin. Onze aandacht gaat nu uit naar het winterproof maken van onze plek, hetgeen nog niet zo’n makkelijke klus zal worden.
