Na de column van vorige maand die ik volledig toewijdde aan onze oudste zoon Job kon het voor mijn gevoel niet uitblijven om deze maand te schrijven over de jongste zoon Mart. Niet vanuit de gedachte dat de één er niet mee zou kunnen omgaan als de ander in het middelpunt van een column staat, maar meer nog vanuit het idee om de verschillende perspectieven van de jongens te belichten, gekoppeld aan de rol die Anna in hun leven speelt en de betekenis die ze eraan geven.
Job heeft het pré-Anna-tijdperk gekend, waarin ons gezin bestond uit een vader, een moeder, een zoon en een hond (weliswaar een andere dan Max). Mart kent alleen de situatie zoals hij nu nog steeds is met een vader, een moeder, een grote broer, een grote zus en natuurlijk ook weer die hond die onlosmakelijk met ons gezin verbonden lijkt te zijn. Het kleine verschil en detail dat het niet om een 100% biologische zus ging, leerde Mart kennen naarmate hij opgroeide. Hij leerde de taal om dit gegeven te begrijpen en hij leerde de taal om het aan anderen uit te leggen. Het gevoel ten aanzien van zijn grote zus verschilde mijns inziens weinig tot niets van het gevoel dat hij ontwikkelde voor zijn grote broer.
Voor Job ligt dit toch net even iets anders. Om het beeld enigszins compleet te maken heeft Job ook nog een periode gekend waarin er sprake was van een vader, een moeder, een zoon, een zus die er op een dag ineens was en die gebleven is, en ja …… weer die hond. Deze laatste periode herinner ik me als een stormachtige tijd met veel ups en downs in onze zoektocht hoe we met Anna moesten omgaan. Job zal in deze periode niet altijd de zorg en aandacht in die mate hebben gekregen die hij misschien nodig had op dat moment of wellicht had gekregen als hij de enige zoon in ons gezin was gebleven.
Mart daarentegen werd geboren in een tijd waarin de storm inmiddels wat was gaan liggen en slechts af en toe nog maar oplaaide, maar dan niet meer in die hevigheid als in de begintijd toen Anna er net was. Hij werd geboren en kwam in een warm bad terecht waarin er veel aandacht naar hem uitging, niet alleen van zijn ouders en grote broer, maar ook van een grote zus die zich helemaal over hem leek te willen ontfermen. Anna kopieerde veel gedrag van mij en ontwikkelde een sterke band met Mart die vice versa ook zo ervaren zou worden. Anna vervult een belangrijke rol in het leven van Mart. Omgekeerd ben ik ervan overtuigd dat Mart een grote rol heeft gespeeld in het hechtingsproces dat Anna opnieuw heeft kunnen doorlopen.
De jongens ontwikkelden een soort van broederliefde die aan het eind van het verhaal altijd weer goed komt, maar die op de weg hiernaar toe af en toe met wat hordes genomen wordt. Ik ga er voor het gemak en voor mijn eigen gemoedsrust vanuit dat dit in andere gezinnen met meerdere kinderen ook zo werkt.
