Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Anna’s hoofd lijkt altijd vol te zitten. Dat houdt automatisch in dat mijn hoofd ook vaak vol zit. Anna heeft namelijk naast een vol hoofd, een temperament en karakter waardoor ze veel van haar belevenissen, maar ook zorgen en onduidelijkheden over haar belevenissen deelt met haar directe omgeving. In dit geval dus met Roel, mij en Max en in iets mindere mate met Job en Mart. Een hulpverlener heeft ooit eens tegen ons gezegd dat wij als het ware de buitenboordmotor zijn van Anna en zij deze waarschijnlijk haar hele leven nodig zal hebben. Anna staat altijd ‘aan’. Vroeger verbaasde ik mij er altijd over, eens temeer gezien het feit dat ik geen ochtendmens ben, dat Anna zo gauw ze haar ogen open deed begon te ratelen over de meest uiteenlopende zaken. Of ik wel gedacht had aan het kopen van de nieuwe gymschoenen, of we nog een oude schoenendoos hadden voor de Sinterklaassurprise en of ik wel de goede melk had gekocht voor het ontbijt en dit alles nog voor ik mijn eerste kop koffie gedronken had.
Anna lijkt er inmiddels meer vertrouwen in te hebben gekregen dat de praktische zaken geregeld worden door de volwassenen in het pleeggezin en dat er ook wel eens iets fout kan gaan en dat dit niet erg is. Een aantal zaken regelt zij inmiddels ook zelf, maar af en toe is er toch de behoefte om niet zelf te roeien maar weer even te varen op de buitenboordmotor. Zo kreeg ik laatst een telefoontje van Anna, waarbij ze opgewonden begon op te sommen dat ze het allemaal niet meer zou halen. Ze was nog op school, moest met de fiets naar huis, even iets eten en dan met de bus door naar haar bijbaantje. Die bus zou ze nooit gaan halen. Of ze haar baas dan maar moest laten weten dat het vandaag niet meer zou gaan lukken met werken. De belangrijkste voorwaarde waar je als buitenboordmotor aan moet voldoen is dat je op sterkte blijft draaien en daarvoor is er regelmatig onderhoud nodig, zodat de motor niet gaat haperen. Het onderhoud aan de motor is makkelijker uit te voeren als dit regelmatig, niet overhaast en op een kwalitatieve manier wordt gedaan. Onze taak bestaat er dan ook tegenwoordig vooral uit om Anna’s verhaal aan te horen, zelf rustig te blijven en ervoor te zorgen dat zij rustig blijft zodat ze beter kan nadenken, haar gedachten met haar te ordenen en samen de vervolgstappen te bedenken, zodat zij deze zelf kan uitvoeren. Ook de factor tijd is hierbij een hele belangrijke. Samen met haar de planning in kleine stukjes hakken, om deze vervolgens aan tijden te koppelen, geeft rust in het hoofd en daarmee hopelijk ook in het lichaam. Niet te ver vooruit kijken en plannen helpt Anna, maar is ook een noodzakelijke voorwaarde om onze hoofden niet over te laten lopen. Hoelang de buitenboordmotor soepel zal blijven lopen zal de toekomst uitwijzen, voor nu moet een goede olie voldoende zijn.